Broomoliedruk, ook wel genoemd broomverfdruk of kortweg verfdruk en meer speciaal in Holland pigmo-gravuredruk is een procédé, dat om zijn belangrijke artistieke kwaliteiten veel wordt toegepast. Louis Poitevin ontdekte het in 1855.
Het berust op de op- en onoplosbaarheid der gelatine. Een photographisch gelatinebeeld, bestaande uit lichte en donkere partijen (veel of weinig metaalzilver), kan door een zgn. looi- of bleekbad zoo geprepareerd worden, dat de gelatine in de donkere partijen (veel metaalzilver) gehard of onoplosbaar wordt, terwijl de gelatine in de lichte partijen (geen of weinig metaalzilver) meer of minder oplosbaar blijft. Brengt men het aldus geprepareerde beeld in warm water, dan zal de oplosbare gelatine in de lichte artijen meer of minder water in zich opnemen, terwijl de onoplosbare gelatine in de donkere partijen dit niet of weinig zal absorbeeren en dus droog blijft. Door middel van een specialen borstel wordt vette verf op de gelooide en uitgebleekte foto getamponeerd.
Naar gelang er nu meer of minder water is geabsorbeerd, zal de verf meer of minder met de gelatine-laag van het beeld zich verbinden en wel: waar geen of weinig water aanwezig is, zal de verf zich in hooge mate op het beeld hechten, terwijl waar veel water is ingetrokken, de verf zich zoo goed als niet zal verbinden. Op deze wijze komt dan het uitgebleekte beeld terug, maar nu geheel uit verf opgebouwd.
Voordeelen zijn: groote vrijheid in toonen kleur verhoudingen; mogelijkheid om ongewenschte partijen weg te laten; absolute houdbaarheid. “Ziegler ”