Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 18-04-2019

Broglie

betekenis & definitie

Broglie - 1° Auguste Théodore Paul de, Fransch apologeet, * 1834, ✝ 1895; eerst marineofficier, daarna geroepen tot den geestelijken stand, 1870 priester gewijd; verdeelde zijn tijd tusschen de zielzorg onder de armsten van Parijs en apologetische werkzaamheid. Steunde mgr. d’Hulst bij het organiseeren der congressen van Katholieke geleerden.

Was een der eerste Kath. beoefenaars van de godsdienstgeschiedenis (Problèmes et conclusions de l’histoire des religions, Parijs 41904), maar publiceerde boeken en brochures over vrijwel alle vraagstukken der apologie, vooral in verband met zijn professoraat daarin aan het Institut Cath. te Parijs.

Lit.: Lijst van zijn werken in Dict. Théol. Cath. (II, 1133-1137); Biographie van A. Largent (Parijs 1900). “Pauwels” 2° Claude Victor, afgevaardigde in Frankrijk van den adel in de Staten Generaal van 1789; sluit zich daar bij den derden stand aan; in 1791 ingedeeld bij het Rijnleger; in 1792 ontslagen, omdat hij de afzetting van Lodewijk XVI niet wil erkennen. * 1757, in 1794 te Parijs geguillotineerd.

3° Louis Victor, hertog van, natuurkundige. * 19 Aug. 1892 te Dieppe. Broeder van Maurice, eveneens physicus. Werd in 1928 professor in de theoretische natuurkunde aan de Sorbonne te Parijs. De geniale gedachte, aan de materie een golfvoorstelling te verbinden, bracht hem in 1929 den Nobelprijs (→ Golf mechanica) voor natuurkunde en de Poincaré-medaille.

Werk: Théorie de la quantification dans la nouvelle Mécanique (Hermann, Parijs 1932).

Biogr.: V. Junk, Die Nobelpreistrager (Leipzig). “J. v. Santen ”4° Maurice Jean Madeloine de, bisschop van Gent; ✝ 20 Juli 1821 te Parijs. Gedurende de Fransche Revolutie verbleef hij in Duitschland tot 1803. Onder Napoleon werd hij in 1805 bisschop van Acqui in Piemont en in 1807 van Gent. Als verdediger der pauselijke rechten op het nationale concilie van Parijs (1811), werd hij verbannen doch in 1814 in zijn waardigheid hersteld.

In 1815 nam hij de leiding der Kath. oppositie tegen de Ned. grondwet en weigerde den eed hierop volgens het Jugement Doctrinal. Hierom en wegens zijn correspondentie met den paus zonder vergunning van het ministerie tot deportatie veroordeeld, vluchtte hij naar Parijs, waar hij tot zijn dood verbleef. “J. Sassen

< >