Blokhuis - (kleiner: blokhut), een in den regel slechts tegen geweer(c.q. mitrailleur-) vuur versterkt houten huis; werd gebruikt in koloniale en bergoorlogen, waar geen artillerie kon optreden, dan wel bij terugtochten, ter vertraging der vijandelijke voorhoede. Veelal werden zij gebouwd op grooten onderlingen afstand, doch bestond er sein-gemeenschap.
Aan alle zijden voorzien van schietgaten, wordt het huis dusdanig ontworpen, dat de bezetting de vier wanden en het flauwhellende dak bij bestorming kan enfileeren. De wanden worden gemaakt van beslagen boomstammen; een dubbele beplanking, waartusschen zand; somtijds leem, veldkeien en in den Wereldoorlog wel eens van gewapend beton. De Franschen noemen alle gew. beton kazematten „blockhaus”. Bekend is het b. uit den Boerenoorlog en uit den strijd tegen de Roodhuiden in de V. S. van Amerika. Verder zie Blokhuisbouw. H. Lohmeijer.