Blaue blume - = de blauwe bloem, als geheimzinnig symbool der Duitsche romantiek, ca. 1797 van idealiseerende jongelui in Jena uitgaande. Behalve de Schlegels en Ludwig Tieck was het vooral Novalis (Friedrich von Hardenberg), wiens grootsch-opgezette roman „Heinrich von Ofterdingen” (1802 verschenen) als apotheose mag gelden van deze „sehnsuchtvolle” anti-nuchterheidspoëzie, die „Stimmung” en droom, phantasie en gevoel opriep, volksch en natuurlijk wilde worden en het in Hellenisme verebde Klassicisme bestreed met haar passie voor het middeleeuwsche en Christelijke. Brouwer.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
