Bevruchtingsritus - omvat gebruiken die, naar het volk gelooft, vruchtbaarheid ten gevolge hebben; sommige zijn gekerstend, zooals de rondgang door de velden tijdens de kruisdagen, in 511 door het Concilie van Orleans verplichtend gesteld voor heel Frankisch Gallië en in 799 door paus Leo II voorgeschreven te Rome. In het heidensche Rome hadden op 25 April de Robigalia plaats om de ziekten uit het koren te weren.
Ook dit gebruik is gekerstend: de processie op St. Marcusdag. Bij de Germanen was het tijdperk der twaalf nachten, dat 25 December begon, de periode waarin aan de geesten der vruchtbaarheid werd geofferd; verschillende volksgebruiken danken hieraan hun ontstaan, zooals het schieten in de lucht en in de boomen en het slaan der boomen op Kerstnacht, hetgeen alles beoogde om de booze geesten te verdrijven en de groeikracht te bevorderen; alle gerucht gold als een afdoend middel ter verjaging van kwade demonen; men denke aan wat bij sommige natuurvolken nog geschiedt bij nieuwe maan.
Knippenberg.