of talud wordt genoemd een hellend vlak, dat een ingraving of ophooping begrenst. De helling van het b. wordt gemeten door den hoek, dien het hellend vlak met het horizontale vlak vormt, ofwel door den tangens van dien hoek.
Zoo spreekt men van een b. onder een helling van 30° of 45°, of van een b. onder een helling van 1 op 2, of 2 op 3, enz. Onder natuurlijk b. van een grondsoort of van een onsamenhangend materiaal wordt verstaan de maximum helling, die het materiaal aanneemt, wanneer het los wordt opgeworpen. J. ten Brink.