Atona - of proclitica noemt men woorden, die hun klank verliezen door invloed van een volgend woord, bijv. ,,’t” in den zin: ’t komt wel meer voor; en in het Middel-Nederlandsch: Ende teerst dattie maegt den broeder sach. Bij het tegengesteld verschijnsel, dat nl. een woord zijn klank verliest door invloed van een voorafgaand woord, spreekt men van enclitica, bijv. in den zin: Ik heb ’m! en in het MiddelNederlandsch: Die coninc settene (= hem) van den paerde. br.
Herman Jozef.