Arbeidersontwikkeling - in algemeenen zin het streven om, naast alle zorg voor de stoffelijke belangen der arbeiders en voor de verbetering hunner rechtspositie, ook hun geestesleven op hooger plan te brengen. Meer in het bijzonder het streven der groote vakcentrales naar de vorming van een kader, waaruit de talrijke hoogere en lagere bestuursfunctionarissen veilig kunnen worden gekozen. In Nederland heeft het R.K. Werkliedenverbond in het najaar van 1930 een stichting in het leven geroepen, de Ontwikkel ings een trale der Katholieke Arbeidersbeweging, die in de voornaamste industrie-centra van ons land plaatselijke en gewestelijke driejarige cursussen organiseert en daarnaast, voorde hoogere bestuurs- en andere functies in de beweging, een instituut voor sociaal hooger onderwijs zal beginnen.
Voorts dient gewezen te worden op het Instituut voor Arbeidersontwikkeling, in 1924 door N.V.V. en S.D.A.P. opgericht, waarbij vooral de kadercursussen (weekends voor bestuurders) vermelding verdienen. Door de commissie voor samenwerking, gevormd uit de Christelijk-sociale bonden en het C.N.V., worden Christelijk-sociale cursussen georganiseerd.
België kent zijn Centrale voor Volksontwikkeling (C.V.O.) in den schoot van het Alg. Christel. Werkersverbond (zie Arbeidersorganisatie in België) en zijn Centrale voor Arheidersopvoeding (C.AiO.) in den schoot der Belgische Werkliedenpartij, en ook zijn Arbeidshoogescholen.
Ook in het buitenland is de vorming van toekomstige leiders ter hand genomen. Zoo kent o.a. Duitschland, naast de Wirtschaftsschulen te Berlijn en Dusseldorf, de Akademie der Arbeit te Frankfurt a. M.; Engeland het Catholic Workers’ College te Oxford, enz. Beaufort.