Appèl comme d’abus - (Appellatio tamquam ab abusu) beteekent het recht om zich van het vonnis van een kerkelijke rechtbank op een wereldlijke rechtbank te beroepen. In de handen van parlement en gouvernement ontaardde dit recht tot een middel om zich naar willekeur te verzetten tegen de besluiten van het geestelijk gezag. Voorbeelden zijn de strijd over de Gallicaansche vrijheden en die van het Jansenisme. In Fr., waar het bestaan van dit recht reeds in de 15e eeuw is aan te wijzen, werd het voor goed afgeschaft bij de scheiding van Kerk en Staat in 1905.
In Duitschland, waarheen het door het Febronianisme was overgebracht, bleef het tot 1919 bestaan. In Oostenrijk blijft het bij wet van 1874 alleen nog mogelijk in geval de beschikking van een kerkelijke overheid tegen de staatswetten indruischt. De kerkelijke wet bedreigt met strenge straffen diegenen, die van de a. gebruik maken. Canon 2334, nr. 2; 2336. Wachters.