Apostolische vaders - worden genoemd een aantal schrijvers uit de le en 2e eeuw, die aansluiten bij de Apostelen en voor een deel hun persoonlijke leerlingen waren. Die werken richten zich, in den trant der brieven van de Apostelen, tot de Christenen en zijn overwegend van vermanend karakter. Men rekent tot deze groep gewoonlijk Clemens Romanus, Ignatius van Antiochië, Polycarpus van Smyrna, Ps.-Barnabas, de Didachè of Leer der Twaalf Apostelen, de Pastor Hermae (meer apocalyptisch), Papias van Hierapolis, de Brief aan Diognetus (die echter beter bij de groep der Apologeten kan gerekend worden). Ze worden afzonderlijk behandeld.
Ui tg.: Funk, Patres Apostolici (2 dln. 1901 ;II nieuw uitg. 1913); vert. Bibliothek d. Kirchenväter'35 (1918); vert. fr. Hemmer (2 dln. 1926). — Lit.: Bardenhewer, Gesch. d. altkirchl. Liter. (I 1913, 90 vlg.); Choppin, La Trinité chez les Pères Apostoliques (1925).
Franses.