Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 02-02-2019

Ansse de villoison

betekenis & definitie

Ansse de villoison - Jean Baptiste Gaspar d d’, befaamd Fransch Hellenist van Spaansche origine, * 5 Maart 1750 te Corbeil, ♱ 26 April 1805 te Parijs. Hij werd na zijn ontdekking van Apollonius’ Lexicon op Homerus vóór den reglementairen leeftijd in 1772 lid der Académie des inscriptions. Zijn groote vermaardheid dankt hij aan de ontdekking van een manuscript van Homerus’ Ilias, dateerend uit de 10e eeuw en bevattend annotaties (ruim vier maal omvangrijker dan de tekst zelf) der beroemdste Alexandrijnsche philologen. Ontdekt einde 1778 in de San Marco-bibliotheek te Venetië, werd dit door hem eerst in 1788 (opgedragen aan Gustaaf III van Zweden) uitgegeven aldaar.

Met eenig recht noemde hij het: „le manuscrit grec le plus précieux et le plus important de l’Europe.” Het heeft de Homerische studies geheel vernieuwd en wordt aangeduid als codex Marcianus of Venetus A 454. Van de slordige prolegomena, welke hij daarbij schreef, maakte de bekende plagiaris Fr. Aug. Wolf in 1795 gebruik. Andere vruchten van A. de V. ’s bibliothekenonderzoek en van zijn groote eruditie, die intusschen niet steeds met de gewenschte exactheid gepaard ging, zijn de door hem gepubliceerde Anecdota Graeca.

Lit.: Al. Picrron, LTliado d’Homère (LXXIV vlg. Parijs 1883); Charles Joret, D’Ansse de Villoison et l’hellénisme en France (Parijs 1910); Victor Bérard, Un mensonge de la Science allemande (Parijs 1917, 222 vlg.) — Het manuscript van Homerus is phototypisch gereproduceerd door Dom. Comparetti, Homeri Ilias-Codex Venetus A. (1901). Cuypers.

< >