Aethanol
is de belangrijkste verbinding uit de groep der alcoholen en wordt bijna geheel in den vorm van alcoholische dranken verbruikt. Het wordt technisch verkregen door alcoholische gisting, waarbij een vloeistof met hoogstens 18% a. ontstaat. Door destillatie kan hieruit de ruwe spiritus (90% alcohol) en vervolgens de 96%-ige alcohol verkregen worden, terwijl de achterblijvende eiwithoudende vloeistof als spoeling voor veevoeder gebruikt wordt. De a. van den handel (spiritus, wijngeest) bevat steeds water en wordt voor technisch gebruik gedenatureerd. Het alcoholgehalte wordt vastgesteld door bepaling van het soortelijk gewicht en meestal opgegeven in volumeprocenten, dus het aantal liters absolute alcohol, dat in 100 1 van de vloeistof aanwrezig is; voor wetenschappelijke doeleinden echter in gewichtsprocenten, d.w.z. het aantal grammen absolute a., die in 100 g van de vloeistof aanwezig zijn. Beide cijfers zijn niet gelijk, bij een zelfde gehalte zijn de volumeprocenten grooter dan de gewichtsprocenten.
A. (formule C2H5OH) wordt in de industrie gebruikt bij de bereiding van lakken, vernissen en pharmaceutische producten, verder voor het conserveeren van anatomische praeparaten.
L i t.: Verlinden, De fabrikatie van gist, spiritus en bier (1917); Simmonds, Alcohol, its production, properties, Chemistry and industrial applications (1919); Amberger, Alkohol und alkoholische Getränke (1924).
Hoogeveen.