( Gr.akros=Jbegin,stichos = vers) in eigenlijken zin: gedicht, of deel van gedicht, waarbij de eerste letters of lettergrepen van verzen of strophen, achter elkaar gelezen, een woord, naam, spreuk of vers uitmaken. Reeds bij de Grieken in gebruik, in het Hellenistisch tijdvak, bij de Romeinen sedert Ennius en Plautus.
Beroemd is een gedicht, door Lactantius en Eusebius (4e eeuw) toegeschreven aan de Sibylle van Erythrea, waarvan de eerste letters uitmaakten: Jèsous Christos Theou huïos Sootèr, waarvan de eerste letters opnieuw maken: Ichthus = visch, in de mysterietaal gebruikt voor Christus. A. dienden in de M.E. dikwijls om op heimelijke wijze een of ander, naam van schrijver, beschermer, enz., bekend te maken (zoo, de laatste verzen van Der Minnen Loep = Dirc Potter; in vele refereinen van rederijkers ; het mysterieuze Bonaventura-Anna, in refereinen van Anna Bijns). A. heeten ook ABCD-gedichten, waarvan de eerste letters der verzen of strophen de letters van het alphabet volgen: gebruikt in sommige psalmen, werd dit aangewend in vele religieuze poëzie der M. E. Ingewikkelde vormen van A., door bepaalde verbindingen van letters of lettergrepen, worden gebruikt bij raadsels. V. Mierlo.