(ps. van François-Marie Arouet, 1694— 1778), Frans schrijver, vertrok in 1726 na verschillende moeilijkheden met de Franse regering naar Engeland, waar hij vele nieuwe indrukken opdeed, met name op het terrein van de filosofie en de letterkunde. Terug in Frankrijk woonde hij geruime tijd in Lotharingen, en vertrok in 1750 naar Pruisen, op uitnodiging van Frederik II.
Drie jaar later kocht hij een landgoed op de Frans-Zwitserse grens bij Genève, van waaruit hij met ontelbare pamfletten, brochures, brieven en romans het geestelijk leven van Frankrijk beïnvloedde. Voltaires betekenis is overigens niet zozeer gelegen in zijn oorspronkelijkheid (noch als dichter, o.a. van treurspelen, noch als wijsgeer leverde hij groot werk), als wel in zijn spiritualiteit en in de bijtende spot, waarmee hij critiek leverde op de maatschappij en het geestesleven van zijn tijd (o.a. in zijn Candide en Zadig).
Als verbeten bestrijder van de godsdienst, met name van het Christendom, heeft hij het rationalisme ingang doen vinden, en de wijsgerige inzichten van zijn tijd gepopulariseerd.
