heeft betrekking op de literaire verbanden tussen het Mattheüs-, Marcus- en Lucas‘-evangelie (zie Evangeliën). De twee-bronnen-hypothese legt aan de basis het Marcus-evangelie en een uit de overeenkomst tussen Matth. en Luc. gereconstrueerd boek met woorden van Jesus, de zgn.
L(ogia) of Q(uelle). Verschillende Katholieken hebben haar aanvaard doch in een gewijzigde vorm, waarbij Q wordt verwijd tot een evangelie, dat ook daden van Jesus verhaalt en geïdentificeerd met het oorspronkelijke evangelie naar Mattheüs.
Daarnaast komt op het ogenblik een hypothese op, welke een Griekse vertaling van de oer-Mattheüs ten grondslag wil leggen aan alle drie synoptische evangeliën (ook Marcus). De vraag of ook Marcus niet op meerdere plaatsen secundaire weergave geeft van meer oorspronkelijke tradities schijnt inderdaad bevestigend te moeten worden beantwoord.Of dit ook op afhankelijkheid wijst van een schriftelijke bron, is echter veel moeilijker bewijsbaar. De identificatie van deze bron met de oer-Mattheüs is avontuurlijk.
j. w.
