is een gebed dat door de priester tijdens de H. Mis in stilte (secreto, vandaar waarschijnlijk de naam) over de aangebrachte offergaven van brood en wijn wordt uitgesproken en tot de wisselende gebeden van de H.
Mis behoort. Het wordt ingeleid door een uitnodiging tot bidden aan het begin van de offerande (Oremus) en besloten met een zgn. ekphonèsis (een korte, luid gesproken formule): per omnia saecula saeculorum (de laatste woorden van de gebruikelijke slotformule).
Aanvankelijk was de secreta het enige gebed in de Romeinse liturgie over de offergaven. De priesterlijke gebeden van de offerande hebben zich tussen de uitnodiging en het gebed zelf ingeschoven.
Onder Oosterse invloeden is men in Frankrijk tijdens de 7de-8ste eeuw dit gebed in stilte gaan bidden, een gebruik dat zich spoedig verbreid heeft. In de secreta richt de priester zich bij voorkeur tot God de Vader (in moderne Misformulieren ook tot God de Zoon) en vraagt om aanneming of heiliging van de offergaven (en gebeden).
Krachtens haar functie staat de secreta op één lijn met de collecta (afsluiting van intrederitus) en de postcommunio (afsluiting van communieritus). L.
B.
