is een blijvende pauselijke gezant bij die regeringen, die zelf ook een vaste vertegenwoordiger bij het Vaticaan hebben. Hij zorgt voor liet onderhouden der betrekkingen tussen de Heilige Stoel en de landsregering.
Ook heeft hij tot taak een waakzaam oog te houden over de Kerk in het betrokken land en daarover rapport uit te brengen bij de paus. Hij mag daarbij niet raken aan de rechtsmacht van de bisschoppen.
Daarnaast heeft de nuntius nog enkele buitengewone volmachten, voornamelijk op geestelijk gebied, zoals het verlenen van sommige dispensaties. Volgens oud gebruik is de nuntius deken van het Corps diplomatique; tegenwoordig hebben zij ook altijd de bisschopswijding ontvangen (titulair bisschop).
Men onderscheidt twee klassen van nuntii; die van de eerste klas worden na afloop van hun diensttijd kardinaal (nl. die van Berlijn, Lissabon, Madrid, Parijs, Rome, Warschau en Wenen).
