is een benaming, die in het Oosten (Syrië) aan de Christenen en daarna, tot in de 4de eeuw, in het bijzonder aan Joden-Christenen gegeven werd. Zij worden soms ook Nazareners of Nazoreeërs genoemd.
In het N.T. wordt Jesus zelf soms Nazarener, elders echter Nazoreeër genoemd (bijv. Matth. 2 : 23; Matth. 26 : 71; Jo. 18 : 7 e.a.).
In Hand. 24 : 5 worden de Christenen aangediend als de partij der Nazoreeërs. Velen menen, dat wij zowel in Nazareeër als in Nazoreeër (gelijk in het woord Nazarener) met een afleiding van de plaatsnaam Nazareth of, de andere vorm voor deze plaats, Nazara te doen hebben.
Door anderen wordt deze betrekking tot het woord Nazareth, met name voor de term Nazoreeërs, betwijfeld.Volgens Epiphanius (Haer. 18) is Nazareeërs ook de naam van een vóór-christelijke joodse sekte, die o.a. offers en het gebruik van vlees verwierp en de Wet als vervalst beschouwde.
