(Spaans: marranos, varkens) was de Spaanse scheldnaam voor Portugese en Spaanse Joden die zich in de 14de en 15de eeuw vanwege de vervolgingen lieten dopen en veelal slechts in schijn tot het Christendom overgingen. Ondanks hun voorgewend Christendom werden zij verstoten en uitgebannen.
De eerste pogrom in 1449 in Toledo was juist tegen deze Marranen gericht en werd door vele andere gevolgd. Ca. 1600 waren bijna alle Marranen uit Spanje en Portugal geweken.
Velen hadden een toevlucht gevonden in Amsterdam.
