willen met name voor de ruim 50 pct. der Nederlandse jeugd, welke na de leerplichtige leeftijd geen onderwijs meer geniet, voortgezette levensvorming bieden door een kernprogramma (een methodisch geheel van-niet-schoolse lessen), hetwelk dan door vrijere activiteiten wordt aangevuld. In de dagscholen wordt dit gedaan door het onderricht op te nemen binnen de normale dagtaak van de desbetreffende jongens of meisjes.
Daarvoor is men echter op het ogenblik nog geheel afhankelijk van de medewerking der werkgevers.Daarnaast kent het instituut dan ook avondscholen. Het zeer gelukkige initiatief werd in 1940 door mej. M. C. Schouwenaars te Kontich bij Antwerpen voor meisjes begonnen. In 1947 werd het vanuit Maastricht in Nederland geïntroduceerd en er zijn thans ruim 100 scholen, samengebundeld in het Katholiek Centraal Instituut ter verzorging van de Mater Amabilisscholen (secretariaat te Utrecht). Door de niet-Katholieken wordt in navolging daarvan op analoge wijze gewerkt in het Zonnebloemwerk.
De levensscholen voor jongens (aanvankelijk wel Pater Fortis-scholen genoemd) bevinden zich nog veel meer in een experimenteel stadium. Een landelijk curatorium voor katholieke levensscholen werd in 1953 opgericht. Daarbinnen gaat op het moment van de landelijke stichting katholieke levensscholen voor jonge arbeiders (1954) de meeste levenskracht uit. J. w.
