is een liturgische plechtigheid, door de bisschop of een andere prelaat te verrichten, waardoor het kerkgebouw aan profaan gebruik wordt onttrokken en aan de dienst van God gewijd. Volgens het oude Romeinse gebruik bestond de wijding van kerk en altaar slechts uit een plechtige eucharistische viering, voorafgegaan door de overbrenging van de relieken van een of meer martelaren, indien de kerk niet boven een martelarengraf was gebouwd.
De veel uitgebreider dienst volgens het Romeinse Pontificale is aan de Frankisch-Germaanse liturgie ontleend (zie afb.). Jaarlijks wordt de verjaardag van de kerkwijding liturgisch gevierd, vroeger ook door volksfeesten (kermis); verschillende feesten in de liturgische kalender zijn oorspronkelijk kerk wijdingsfeesten van bepaalde heiligdommen.
Onderscheiden van de kerkwijding is de meer eenvoudige plechtigheid van de inzegening van een kerk of kapel, die gewoonlijk door een gevolmachtigd priester wordt verricht. c. A.
B.
