de tweede der twaalf kleine profeten, biedt ons in zijn korte boek één afgeronde profetie, welke achter een vreselijke, eigentijdse sprinkhanenplaag de grote „dag van Jahweh” ziet opdoemen — naar profetische en apocalyptische beschrijvingswijze zonder het historisch uiteenliggen van beeld en uiteindelijke vervulling te zien. Op deze naderende oordeelsdag, waarvan het perspectief bepalend is voor de zin van ’s mensen leven, worden de vijanden van Gods volk gestraft doch de Geest Gods uitgestort zelfs over de meest eenvoudigen uit Zijn volk: „over alle vlees”, dat „de naam van Jahweh aanroept”.
Petrus zag op het Pinksterfeest de aanvang van de eschatologische vervulling dezer profetie (Hand. 2 : 17-21). j. w.
