Katholicisme encyclopedie

Prof. dr. J.C. Groot (1955)

Gepubliceerd op 02-01-2020

GILSON

betekenis & definitie

Étienne (1884), Frans geschiedschrijver van de middeleeuwse wijsbegeerte, lange tijd professor aan het Collége de France en sinds 1950 verblijvend in Canada, verwierf internationale vermaardheid door zijn knappe en heldere studies over Augustinus, Bonaventura, Thomas en de geest der middeleeuwse wijsbegeerte en mengde zich ook als wijsgeer in tal van actuele problemen. Aan het prestige der middeleeuwse wijsbegeerte in onze tijd heeft hij aldus belangrijk meegewerkt.

GINNEKEN, Jacobus Joannes Antonius van, (1877-1945), vooraanstaand Nederlands taal- en letterkundige, Jezuïet, was na een leraarschap aan het Canisius-college en een professoraat in de wijsbegeerte te Oudenbosch sinds 1923 hoogleraar te Nijmegen. Hij muntte uit door zijn kennis van taalpsychologie, taalphonetiek en trok de aandacht door zijn studie over het auteurschap van de Navolging van Christus, door hem aan Geert Groote toegeschreven.

Man van geniale visie en aanvoeling, bezield met een grote apostolaatsgeest, was hij in Nederland de eerste, die de leken, met name ook de vrouw, in wilde schakelen in het apostolaatswerk. Zo kwam hij in 1919 en 1921 successievelijk tot stichting van de Vrouwen van Bethanië en van de Vrouwen van Nazareth, die beide internationale verbreiding vonden, en stichtte hij in 1919 voor mannen de Kruisvaarders van St.

Jan. Opkomst en bloei der moderne seculiere instituten werden op deze wijze sterk door hem bevorderd.

Ook zelf stond hij in direct apostolaatswerk met zijn retraiten voor niet-Katholieken en door de brillante ,,Voordrachten”, die hij voor hen hield. In de laatste spreekt een moderne stijl van gelovig denken zich uit, waarmede hij zijn eigen tijd vooruit was en die hij leerde van de oude Kerkvaders, m.n. van Augustinus uit diens De catechizandis rudibus.

Hij was ook oprichter van het Bureau van Beroepskeuze te Utrecht. j. c. G.

GIOTTO di Bondone (1266-1337), Florentijns schilder en architect, schilderde religieuze voorstellingen en geldt als de grote vernieuwer van de Italiaanse schilderkunst.

Hij behield het monumentale van de Byzantijnse stijl, maar verbond hieraan een voor die tijd verregaand naturalisme.

Hij werkte o.a. in Assisië, Rome, Padua en Florence. GLASSCHILDERKUNST, zie Monumentale beeldende kunst.

< >