(Lat., juiche) is het beginwoord van het plechtige Paasgezang (Praeconium paschale), dat de diaken in de plechtigheden van de Paasnacht zingt tot lof van de paaskaars en waarin hij de vreugde der Kerk vertolkt over de verrezen Christus. Het ontsteken van de Paaskaars is eigenlijk een lucernare (het ontsteken van het licht, waarmee oudtijds iedere avonddienst aan ving) in meer plechtige vorm.
Vanuit N.-Italië komt het vóór de 7de eeuw ook in de Romeinse viering van de Paasnacht. Het Exsultet vertoont veel verwantschap met teksten van Ambrosius.
