(1471-1528), Duits schilder en graveur, maakte verschillende vormingsreizen, een door Duitsland, waarbij hij het atelier van de pas gestorven Martin Schongauer bezocht, twee door Italië, waar hij bevriend raakte met Giovanni Bellini en een door de Nederlanden, waarbij hij o.a. Lucas van Leyden en Erasmus ontmoette.
In zijn stijl was hij sterk gebonden aan de laat-gothische traditie, maar hij verrijkte deze met het nieuwe, dat hij in Italië vond, en met het resultaat van eigen studies. Meer nog dan door zijn schilderijen, waarvan zijn Aanbidding der H.
Drieëenheid en zijn Apostelen genoemd moeten worden, is hij beroemd door zijn houtsneden en kopergravures die getuigen van een diep religieus gevoel, een krachtig realisme en een sterke uitdrukkingskracht (Apocalyps, Grote en Kleine Passie, Het Leven van Maria). Evenals zijn vriend, de grote humanist Pirkheimer, heeft Dürer met levendige interesse het streven der reformatoren gevolgd; hij had relaties met Melanchthon en zijn Apocalyps is de neerslag van de onrust en ontevredenheid over de kerkelijke misstanden.
Hij heeft echter niet met de Kerk gebroken.
