koning der Perzen, veroverde in 539 v. Chr.
Babylon en vestigde daarmee de heerschappij van het Perzische rijk in de wereld van het Nabije Oosten. Hij behoorde tot het huis der Achaemenieden en was waarschijnlijk een aanhanger van Zarathustra.
Zijn politiek was er een van verdraagzaamheid. In het O.T. is hij bekend geworden omdat hij de joodse ballingen in Babylon toestond naar hun land terug te keren en daarbij het geroofde vaatwerk uit de tempel te Jerusalem mee te nemen.
Daardoor is het begrijpelijk dat Isaïas (44 : 28, 45 : 1) hem roemt als de herder en gezalfde van God. De edicten, die betrekking hebben op de vrijlating, zijn te vinden in Esdras 1 : 2-4 en 6 : 3-5.
M. A.
B.
