Willem (1756-1831), veelzijdig geleerde en dichter, heeft zich in bijna elk opzicht gekant tegen de geest van zijn tijd, tegen rationalisme en liberalisme. Zo gevoelde hij bijzondere sympathie voor de Hersteld Evangelisch Lutherse Kerk, die juist als een gevolg van strijd tegen het rationalisme in 1791 te Amsterdam onstond.
Naderhand zocht hij het meer in de richting van een zuivering der Kerk van de elementen, die niet trouw gebleven waren aan de gereformeerde belijdenis. Door de kring van jonge mannen, die hij te Leiden (1817-1827) om zich verenigde voor het aanhoren van zijn private colleges en waartoe Isaac da Costa behoorde, mag hij beschouwd worden als de wegbereider en grondlegger van het Nederlandse Réveil.
