heten in het algemeen de kerkelijke lofzangen die zijn opgebouwd volgens het eenvoudige schema (4-regelige strofen van 4 jamben per regel) van de hymnen van Ambrosius, de eigenlijke schepper van het Westerse kerklied. Op grond daarvan heeft men lange tijd vele dezer hymnen aan Ambrosius toegeschreven.
Zeker authentiek zijn o.m. Aeterne rerum conditor, Deus creator omnium en Jam surgit hora tertia.
De lofzang Te Deum laudamus, ten onrechte wel de Ambrosiaanse hymne genoemd, is in een ander milieu uit verschillende afzonderlijke lofzangen en aanroepingen samengesteld.
