is het liturgische feest, dat de Kerk op 1 Nov. viert ter ere van alle heiligen. Zij wil daarmee al degenen eren, die in de hemel zijn.
Tegen het einde van de 4de eeuw reeds werd te Antiochië op de eerste Zondag na Pinksteren het feest van alle martelaren gevierd. Later werd dit feest, tot een viering van alle heiligen uitgebreid, in geheel het Oosten overgenomen.
Ook in Rome schijnt men enige tijd een feest van alle martelaren op de eerste Zondag na Pinksteren te hebben gekend. In het begin van de 7de eeuw werd het daar verdrongen door het feest van 13 Mei, op welke dag de verjaardag van de wijding der kerk van de H.
Moeder Gods en het feest van alle martelaren werd gevierd in het oude Pantheon, dat ca. 610 voor de chr. eredienst werd ingericht. Onder Gregorius IV (ca. 830) werd het feest van 13 Mei vervangen door dat van 1 Nov., dat echter op alle heiligen betrekking heeft.
In verband met dit laatste feest brengt men de diensten, die sinds Gregorius III (731-741) in een kapel naast de Sint Pietersbasiliek werden gevierd ter ere van Maria, de apostelen, martelaren en belijders, en van alle rechtvaardigen die waar ter wereld ook ontslapen zijn. Lodewijk de Vrome voerde in 835 het feest van 1 Nov. in geheel het Frankenrijk in. C.A.B.
