Cyber-rituelen, internet-rituelen of e-rituelen zijn rituelen die op internet voorkomen.
Een kerkdienst volgen, een koninklijk huwelijk herbeleven of de opening van de Olympische Spelen meemaken, het kan allemaal op internet. Ook een YouTube filmpje van een stille tocht valt onder rituelen online. Het ritueel online is meemaken wat offline nu gebeurt of in het verleden is gebeurd.
De volgende stap na het ritueel online is bijvoorbeeld een digitaal condoleanceregister tekenen. Een online ritueel is ook een virtuele rouwkaars aansteken. Dat zijn cyber-rituelen of e-rituelen. Iemand kan bijvoorbeeld als avatar achterin een digitale kerk plaatsnemen en met een gospel mee zingen. Cyber-pelgrimages worden thuis vanaf de zitbank mee gelopen en cyber-confessies waarbij iemand voor de webcam zijn of haar verhaal doet.
Online religie en online rituelen bleken tijdens de corona-crisis onmisbaar. Voor de ontwikkeling van identiteit en voor innovatieve ideeën op het terrein van uitvaart, pelgrimeren, religies en godsdiensten werkt internet als katalysator. Internet kent geen grenzen, heeft lage drempels, is decentraal en niet-hiërarchisch. Kent nauwelijks taalbarrières en zit vol impliciete kennis. Subculturen ontstaan als vanzelf met eigen structuren, vaste patronen, geordende systemen en eigen e-rituelen. Als bron van inspiratie voor rituelen is het internet van grote betekenis.
