Geweldloos verzet is een georganiseerde vorm van publiekelijk verzet tegen een potentieel fysiek overwicht, waarbij in ruil voor het afzien van fysiek geweld een politieke boodschap wordt afgegeven aan de tegenpartij. Het is een manier van de-escalatie waarbij burgers hun verzet uitdrukken zonder direct geweld te gebruiken, zoals het omhoog steken van handen om aan te geven dat men zich overgeeft of niet wil vechten.
Deelnemers aan geweldloos burgerlijk verzet erkennen de fysieke overmacht van de tegenstander—bijvoorbeeld de politie, het leger of andere autoriteiten—maar streven er toch naar om een politiek signaal af te geven. Voorbeelden hiervan zijn bewegingen zoals Occupy en Black Lives Matter. Deze deelnemers verzamelen zich op zichtbare en kwetsbare locaties zoals pleinen, kruispunten, of zelfs specifieke instellingen, waar de verzamelde media de boodschap van de beweging verspreidt via televisie en radio. Het gebruik van mediagenieke gebaren en symbolen zoals kleurcodes, bloemen (zoals het symboolgebaar van de anjer in het geweer van soldaten), en opzettelijke overtredingen dienen om de aandacht te trekken en de boodschap kracht bij te zetten.
Het theatrale karakter van geweldloos verzet—zoals zitten op de grond en zonder verzet worden weggesleept—versterkt de zichtbaarheid en herhaalbaarheid van het protest. Deze vormen van vreedzaam verzet kunnen leiden tot significante politieke veranderingen of zelfs revoluties, zoals de Burgerrechtenbeweging in de VS of de Jasmijn- en Oranjerevolutie. Ze kunnen gezien worden als voorlopers van wat tegenwoordig ook micro-revoluties worden genoemd.
Het succes van geweldloos verzet hangt af van de mate waarin de boodschap en de wijze van protesteren breed worden ondersteund binnen de samenleving. De effectiviteit van het verzet wordt mede bepaald door de publieke relaties (PR) en de manier waarop het verzet volgehouden wordt zonder geweld.
