Corumineren (van co = samen en rumineren = herkauwen) verwijst naar het gezamenlijk en herhaaldelijk focussen op problemen, negatieve gevoelens of zorgen. Dit varieert van langdurig praten over tegenslagen tot obsessief piekeren over gedeelde onderwerpen.
Hoewel gezamenlijk herkauwen al eeuwen voorkomt in vormen als roddelen, tobben, klagen of het delen van sombere gedachten, hebben smartphones, sociale media en AI geleid tot een wereldwijde toename én verandering van corumineren. De schaal en toegankelijkheid van sociale media maken het mogelijk om 24/7 met elkaar én met chatbots in contact te staan. Hierdoor kunnen vicieuze cirkels van gedeelde zorgen zich snel verspreiden binnen ‘echokamers’ en ‘bubbels’. Elkaars lief en leed voortdurend digitaal delen vergt bovendien uren schermtijd, tijd die vaak ten koste gaat van fysieke ontmoetingen op sportvelden, in parken of publieke ruimten. Dit heeft geleid tot zorgen bij ouders, wetenschappers en beleidsmakers over mogelijke negatieve effecten zoals verhoogde angst, depressie of slachtofferschap bij kwetsbare personen.
Tegelijk kan corumineren ook positieve uitkomsten hebben. Intensieve gesprekken over gedeelde moeilijkheden kunnen vriendschappen versterken, onderlinge steun bevorderen en leiden tot constructieve oplossingen, mits het niet ontaardt in eindeloos wikken en wegen zonder uitzicht. De uitdaging ligt in het onderscheiden van causale verbanden tussen digitaal corumineren en schadelijke effecten. Wetenschappelijk onderzoek blijft nodig om vast te stellen in hoeverre deze digitale variant extra risico’s inhoudt voor individuen, groepen en samenleving.
