Rijm

betekenis & definitie

gelijkluidende eindklank v. versregels, één v/d grondslagen der verskunst, ofschoon geen noodzakelijke voorwaarde. Er zijn vele soorten v. rijm: mannelijk rijm, als de laatste lettergreep den nadruk heeft; vrouwelijk rijm als o/d rijmende lettergreep nog een toonlooze volgt; dubbelrijm als de twee laatste lettergrepen v/e regel o/d 2 laatste v/e anderen regel rijmen; glijdend rijm, wanneer na de rijmende lettergrepen nog een of meer stomme komen; gepaard rijm als twee onmiddellijk op elkaar volgende regels rijmen; gekruist rijm als le en 3e en 2e en 4e regel op elkaar rijmen; omarmend rijm als te en 4e en 2e en 3e regel op elkaar rijmen; slagrijm als alle regels op elkaar rijmen, enz.