Het is noodig, dat in een huishouden altijd plakmiddelen voorhanden zijn, die men zelf kan fabriceeren en in geschikte, goed afgesloten fleschjes bewaren.
Het beste plakmiddel is nog altijd de Arabische gom. Als men ze wil bereiden, koopt men een stuk Senegalgom, dat men met een beetje koud water overgiet en onder gestadig omroeren laat staan, tot zich een slijmachtig vocht gevormd heeft zonder klonten. Is het te dik, dan kan men er langzamerhand kleine hoeveelheden water aan toevoegen, tot het de vereischte dikte heeft. Men moet het bewaren in een fleschje met wijden hals, dat men niet met een kurk afsluit (die kleeft er al te gauw in vast en is dan heel moeilijk te verwijderen) maar met een houten of nikkelen deksel, waarvan de rand over de opening van het fleschje gaat en waarin in het midden een gat is om er het kwastje door te steken. Men moet erop letten, dat deksel noch beslag van het penseel van koper of blik zijn, daar deze metalen door de gom verteerd worden.
Gom beschimmelt niet gauw, maar toch is het verstandig, maatregelen te nemen tegen het schimmelen. Men kan voor dat doel wat karbol erbij doen of een stukje kamfer in de gom werpen. Wordt na verloop van tijd de gom te dik, dan verdunt men haar door toevoeging van een scheutje koud water.
Dextrine is veel goedkooper dan Arabische gom, maar kleeft niet zoo goed, schimmelt veel gauwer en wordt na eenigen tijd zuur. Als men met deze bijzonderheden rekening houdt, is dextrine een goed bruikbaar plakmiddel. Men bereidt dextrine op dezelfde manier als Arabische gom en voorkomt het beschimmelen op dezelfde manier.
