Tien verzoeken van de Japansche vrouw
Niet tien geboden, maar tien vriendelijke verzoeken heeft de Japansche vrouw voor haar man en zij richt die smeekbeden tot haar wettigen heer en meester met de verzekering, dat de bedoeling alleen is, het huiselijk geluk te verhoogen.
1°. Sta alsjeblieft tegelijk met mij op.
2°. Geef mij geen standjes in tegenwoordigheid van volwassenen of kinderen.
3°. Als je voor langeren tijd van huis gaat, wees dan zoo vriendelijk mij te zeggen, waar je heengaat.
4°. Als het je mogelijk is, vertel mij dan ook, wanneer je terugkomt.
5°. Geef mij het recht, af en toe eens een wensch te mogen uiten.
6°. Geef mij) ook een beetje geld voor persoonlijk gebruik.
7°. Er zijn dingen, die je zelf kunt doen. Vraag daarvoor niet altijd de hulp van je vrouw.
8°. Doe of zeg in tegenwoordigheid van onze kinderen nooit dingen, die je niet kunt verantwoorden, of die hun een slecht voorbeeld zouden zijn.
9°. Laat mij elken dag een beetje tijd om iets te lezen en om iets te leeren.
10°. En roep niet altijd „Oi kora!” (Hallo, jij!) als je mij noodig hebt. Want ik ben je vrouw!
Zouden deze „tien verzoeken” alleen in Japan recht van bestaan hebben?
Tien tegenverzoeken van den Japanschen man
Als tegenhanger van het tiental smeekbeden der Japansche vrouw aan haar man, nu eens tien vriendelijke verzoeken, die elke Japansche man dolgraag door zijn vrouw ingewilligd zou zien. Ze luiden als volgt:
le. Pruttel alsjeblieft niet als je man vroeg op moet staan.
2e. Sta hem toe te rooken zooveel als hij wil, ook al worden de gordijnen geel en smoezelig.
3e. Geef hem het recht, medezeggingschap te hebben bij het koopen van meubelen.
4e. Wil ook rekening houden met zijn ideeën en met zijn smaak bij het aankleeden der woning, zoo goed als bij het kiezen van je eigen kleeren.
5e. Als ’t eenigszins mogelijk is, zorg er dan voor, dat het eten smakelijk en welbereid op tafel komt.
6e. Wees zorgvuldig bij het aannemen van zakelijke boodschappen.
7e. Als je man, door maatschappelijke of andere zorgen gekweld, minder goed gestemd is, tracht dan hem in een beter humeur te brengen door vriendelijkheid, geduld en kleine oplettendheden.
8e. Merk je, dat hij met zijn gedachten bij zijn werk is, laat hem dan volkomen met rust. Dat is evengoed in je eigen belang als in het zijne.
9e. Draag hem nooit werk op, waarvoor hij niet berekend is.
10e. Val je man zoo min mogelijk lastig om geld, als je weet, dat andere financieele zorgen hem kwellen!
Zouden ook déze tien verzoeken enkel in Japan thuis behooren?
Tien verzoeken van een huisvrouw
le. Laat mij niet zoo erg voelen, dat ik best gemist kan worden, als, tijdens ziekte, een plaatsvervangster mijn taak overneemt.
2e. Zegt niet, vol leedvermaak, dat het „zoo wel ook gaat”, als om de een of andere reden moet worden afgeweken van het systeem, dat ik heb ingevoerd.
3e. Waardeert mijn werk en zegt af en toe eens, dat mijn prestaties uwe goedkeuring kunnen wegdragen.
4e. Doet net zoo goed uw best om in een uitstekend humeur, een goede luim te zijn, als gij thuis komt van uw werk, als ik mij beijver om u vroolijk te ontvangen, als gij uwe woning betreedt.
5e. Zoekt uwe afleiding en uwe verstrooiing in uw huis. Ik maak het u zoo gezellig mogelijk, opdat gij uwe gelukkigste uren binnen eigen muren zult doorbrengen.
6e. Laat mij aan uwe gesprekken, uwe discussies deelnemen. Zegt niet, zoo’n beetje uit de hoogte: „Dat begrijp jij toch niet, want dat hoort niet tot jouw afdeeling.”
7e. Moppert niet altijd, als iets u niet aanstaat, en prijst eens, als gij tevreden zijt. De huisvrouw verlangt evenzeer naar erkenning van haar arbeid als andere werkende menschen.
8e. Schenkt mij, als tegenprestatie voor al mijn zorgen en mijn voortdurend denken aan u allen, een beetje opmerkzaamheid en wat hoffelijkheid. Ik kan geen andere belooning verwachten dan de wetenschap, dat gij mij lief hebt en acht.
9e. Gunt mij een uurtje van ontspanning, van afleiding, zelfs als dat mocht vallen in het oogenblik, dat gij mij liever niet zoudt willen missen, omdat gij mij noodig hebt. Zegt mij vooral ook, dat ge mij gemist hebt, ge maakt mij gelukkig met die woorden.
10e. Als gij mij eens een kleine attentie wilt bewijzen, stelt dat dan niet uit, vergeet ze niet. Het is voor mij een blijvende herinnering, als ge van mij zijt verwijderd.
Wat vrouwen vergeten
Booze tongen beweren wel eens dat vrouwen vergeetachtig zijn en inderdaad bevat deze uitlating een kern van waarheid. Vele dames hebben een bijzonder slecht geheugen. Men dient echter in het oog te houden, wat de vrouw vergeet en wat zij niet vergeet. Een vrouwelijke dokter uit Praag zegt hierover het volgende:
„Gewoonlijk vergeten de vrouwen heel gauw den prijs van haar kleeren. Maar dikwijls is het nuttig dit te vergeten —vooral wanneer van den echtgenoot al spoedig toestemming voor nieuwe kleeren moet worden verkregen. Zoo zijn er meer dingen, die de vrouw wil vergeten; maar deze vergeetachtigheid is eerder een bewijs van tactiek dan van een slecht geheugen.
Er zijn ook dingen, die de vrouw inderdaad vergeet; en dat pleit vóór haar.
Zij vergeet: de vervelende uren, waarin stapels verstelgoed en een berg kapotte kousen bewerkt moeten worden.
Zij vergeet: de lange nachten van waken bij het ziekbed van haar kind.
Zij vergeet: ontelbare daden van zelfopoffering, die zij verricht voor man en kroost.
Zij vergeet: eigen leed en herinnert zich dat van anderen.
Wat mannen niet begrijpen
De meeste mannen kunnen maar niet begrijpen dat een vrouw nog zoo veel te doen heeft, wanneer zij beweert klaar te zijn;
dat een vrouw ook weleens huishoudgeld te kort kan komen;
dat een vrouw ontstemd is, wanneer ze sukkelt met haar personeel;
dat de beste keukenmeid ook eens minder gelukkig koken kan;
dat een huismoeder zoo graag eens uit eten gaat;
dat een vrouw toch niet overal denzelfden hoed bij opzetten kan;
dat een vrouw, wanneer ze door de stad wandelt, behoefte gevoelt om voor de winkels te blijven staan;
dat hij ondanks de tekortkomingen van het huishoudgeld, toch zulke mooie cadeaux op zijn verjaardag ontvangt van zijn vrouw;
dat de regeling der huishouding aan de vrouw moet worden overgelaten.
