Het houden van wilde zoogdieren
De meeste soorten gedomesticeerde of semi-gedomesticeerde zoogdieren die in gevangenschap worden gehouden zijn dieren die zich goed aanpassen aan ruimtebeperking en zich mogelijk zelfs goed voelen in gezelschap van mensen. Dit is niet altijd het geval met wilde dieren, en wel om verschillende redenen. Dieren wier bestaan wordt bedreigd, die groot zijn en agressief, of die om gedragsredenen ongelukkig zijn in een beperkte ruimte, kan men beter niet als huisdier houden. Dit is van toepassing op de grote carnivoren en de hogere primaten, die ooit populair waren in ’deftige’ huizen. De overblijvende soorten die men wel kan houden zijn ofwel nauw verwant aan de tamme typen, ofwel kleiner en primitiever en daardoor gemakkelijker te verzorgen. Niettemin zijn de problemen bij het houden van een wild dier gewoonlijk zeer groot.
Om te beginnen ontbreekt dikwijls goede informatie of ervaren hulp bij' de verzorging zoals dierenartsen. Het dieet kan een probleem vormen en voor de behuizing bestaan er dikwijls speciale behoeften. Geduld en deskundige verzorging zijn nodig om werkelijk succes te hebben met het houden van een wild zoogdier als huisdier.
Algemene principes.
Controleer eerst de plaatselijke verordeningen. Vergeet niet, dat de verantwoordelijkheid van het houden van een wild dier vele jaren kan duren. Een tam, jong dier dat in gevangenschap wordt grootgebracht, is als volwassene misschien te onhandelbaar geworden, maar dan is het waarschijnlijk niet meer in staat om zich in het wild te handhaven. Sommige wilde dieren kunnen worden getemd tot vrij rondlopende ’huisdieren’.
Leer iets over het dieet van het dier, zijn eetgewoonten en zijn normale activiteiten in het wild. Tracht een omgeving te creëren die zoveel mogelijk uitdrukking van natuurlijk gedrag toelaat. Vermijd zieke dieren. Elke ziekte die zich tijdens gevangenschap ontwikkelt, kan een teken zijn van onvoldoende of onjuiste verzorging. Het tam worden hangt af van de leeftijd, de soort en de gewoonten van het dier. Nachtdieren worden maar zelden tam.
Voor gevangenschap ongeschikte soorten.
Hiertoe behoren dieren die zich nooit in tevredenheid kunnen aanpassen aan ruimtebeperking.
Apen kunnen in het wild 20 jaar oud worden, doch als huisdier zelden ouder dan 2 jaar.
Tabel met redenen om geen wilde zoogdieren als huisdier te houden
Wilde canidae omvatten wolven en vossen. Sommige soorten worden nu in het wild met uitroeiing bedreigd. De canidae zijn dragers van hondsdolheid. Ze zijn alle gevaarlijk agressief en volwassen niet te vertrouwen.
Wilde felidae omvatten vele thans bedreigde soorten zoals tijgers en cheetahs. Deze dieren zijn in gevangenschap zowel agressief als destructief en kunnen ernstige verwondingen toebrengen.
Beren omvatten veie Noordamerikaanse soorten, waarvan de aantallen sterk teruglopen. Vele hebben parasieten. Zelfs wanneer ze als jong worden opgenomen, blijven volwassen beren niet te vertrouwen.
Bevers en otters zijn niet zonder meer destructief of agressief, doch sommige soorten worden beschermd.
Er bestaat haast geen voldoening gevend alternatief voor hun natuurlijke omgeving.
Primaten passen zich maar zelden goed aan ruimtebeperking aan. Vele soorten zijn bedreigd en sommige dragen ziekten bij zich die ook mensen aantasten. Vele, zoals chimpansees, kunnen gevaarlijk agressief zijn.
Herten worden in vele gebieden beschermd. Ze veroorzaken ernstige schade aan vegetatie.
De mannetjes met hun scherpe geweien kunnen in de paringstijd uiterst gevaarlijk zijn.
