‘tegenbewijs’. Soort verdedigingsstrategie↗ waarbij de spreker een vergrijp als prijzenswaardig voorstelt.
In de tragedie Horace van P. Corneille verdedigt de vader van Horatius diens moord op zijn zuster Camilla. In ‘Réponse à un acte d’accusation’ keert de romantische dichter V. Hugo de kritiek van zijn tegenstanders om tot eigen lof.
