Epigoni - Ἐπίγονοι, 1) z. Adrastus.—2) titel van een cyclisch gedicht, door sommigen aan Homērus toegeschreven.
Ἐπιγραφῆς, Ἐπιγνώμονες = Διαγραφῆς.
Ἐπίκληρος, heette te Athene eene vrouw, die het vermogen van haar vader erft, wat alleen kon geschieden wanneer deze geene mannelijke afstammelingen naliet. Zij was verplicht den naasten mannelijken bloedverwant te huwen, ook wanneer zij reeds met een ander gehuwd was. Daarentegen konden arme erfdochters (θῆτται) eischen, dat de naaste mannelijke bloedverwant haar huwen of haar een behoorlijken bruidschat geven zoude.
Ἐπιλαχών, door het lot aangewezen plaatsvervanger van een bij het lot aangewezen overheidspersoon of raadslid, om bij diens dood of afzetting terstond zijne plaats in te nemen.
Ἐπιλήναια, z. Lenaea.
