Lysandros - Spartaans vlootvoogd, van wie het geboortejaar niet met zekerheid bekend is (waarschijnlijk midden 5e eeuw v.C.). Hij was een zeer wreed man, zonder scrupules. Invloedrijk was hij gedurende het laatste deel van de Peloponnesische Oorlog, toen hij met steun van Perzië, vooral dan van Kuros, de broeder van Artaxerxes, de leiding kreeg over een sterke vloot. Deze leed de laatste nederlaag bij de Arginuseneilanden in 406 v.C. tegen de Atheense vloot. Het jaar daarop versloeg Lysandros Athene definitief aan de rivier de Aigospotamos, aan de oostkust van de Thrakische Chersonesos. Onmiddellijk daarop blokkeerde hij Athene’s levensader, de Piraeushaven, en dwong de Atheners tot overgave. Hij installeerde er de Dertig Tirannen en liet een Spartaans garnizoen achter. Ofschoon hij zeer moedig was en een knap vlootvoogd, kwam hij in conflict met de Spartaanse staatsmacht en werd, wegens ongehoorzaamheid tegenover de instructies, door de eforen afgezet.
Lysandros sneuvelde in 395 v.C. tijdens de belegering van Haliartos in Boeotië, tijdens de Korinthische Oorlog. Zie Agesilaos.
