Lares - Aanvankelijk landelijke goden of geesten, die in Italië als beschermers van verschillende plaatsen vereerd werden, alhoewel oorsprong en juiste betekenis niet onomstootbaar vaststaan. Deze plaatsen waren vooral de kruispunten van de landeigendommen van verschillende eigenaars, en als behoeders hiervan noemde men hen de Lares compitales. Het compitum was zowel de plaats, waar de landerijen aan elkaar paalden, als de Larenkapel, waarin de Lares vereerd werden en waar hun offers werden gebracht op het feest van de Compitalia, begin januari. In de nacht vóór de Compitalia hing men in de Larenkapel de poppen op van de jonge meisjes, die volwassen werden, en de ballen van de slaven. De Compitalia waren immers ook een luidruchtig feest van ontspanning voor slaven en dienaars.
Naast de Lares compitales waren er ook de Lares familiares, waarschijnlijk in de oudste tijden beschouwd als de geesten van afgestorven voorvaderen, die het huis en het familiebezit beschermden. In elke woning bevond zich dan ook een huiskapel voor de Lares familiares bij de haard. Ter gelegenheid van elke bijzondere familiegebeurtenis, een geboorte of een huwelijk, of op vaste dagen als de Kalenden, de Nonen en de Iden van elke maand, werden deze huisgeesten met meestal bescheiden offeranden en bloemen bedacht. Van oorspronkelijk veld- of akkergeest werd de Lar familiaris dus de beschermgeest van het huisgezin naast Vesta en de Penates. Als beschermgeesten werden de Lares later nog andere zorgen toebedeeld, o.a. als Lares viales of Lares permarini, behoeders van de reizigers langs de wegen of over zee. De Lares militares beschermden de soldaten. Ten slotte waren er nog de Lares praestites, de wachters van de staat, en als zodanig herhaaldelijk geïdentificeerd met de Dioskouroi.
Op de wanden van de Larenkapellen (nog bewaard o.a. in Pompeii) werden deze geesten afgebeeld als dansende jongelingen in korte kleren, getooid met bloemenkransen.
