Archilochos van Paros - Ionisch dichter (eind 8e eeuw - midden 7e eeuw v.C.) Hij was de schepper van de iambische lyriek, omdat hij de iambische versmaat tot kunstvorm verhief. Hij was een groot en beroemd dichter, die in de Ionische taal uiting gaf aan een persoonlijk lyrisme. Archilochos was het type van de rondtrekkende dichter. Hij week uit naar Thasos. Archilochos is eveneens het type van de huursoldaat. Hij werd gehuldigd als de schepper van het volkslied, waaraan hij zijn grote populariteit had te danken. Na Homeros was hij de beroemdste dichter van Griekenland.
Weinig is er van zijn werken bewaard gebleven. De rest wijst erop dat zijn voorliefde uitging naar het gelegenheidsgedicht, waarin hij zijn belevenissen vastlegde, zijn persoonlijke gevoelens, geluk en verdriet, liefde en haat, verlangens en genoegens.
Zijn poëzie was een wapen van schampere spot, opbruisend door de verwensingen aan het adres van vijanden en ontrouwe vrienden. Een van zijn bekendste satires is gericht tot Lukambes, met wiens dochter Kleoboula Archilochos zou huwen. Doch haar vader verbood het huwelijk en de afgewezen verliefde nam wraak door het schrijven van zulke striemende verzen dat - volgens de overlevering - vader en dochter de dood door verhanging zochten.
Archilochos vond zelf de dood in een oorlog tussen Paros en Naxos. Niet alleen op de Griekse doch ook op de Latijnse letteren (zie Horatius) oefende hij grote invloed uit.
