graaf Guglielmo (1874-1937) Graaf Marconi, zeggen de geschiedenisboeken, is de uitvinder geweest van de draadloze telegrafie. Een dorre zin, waarachter . . . heel wat verborgen ligt.
Want de uitvinding van deze Italiaanse edelman maakt het (bijvoorbeeld) mogelijk dat:schepen in nood hun S.O.S.-seinen kunnen uitzenden;
Europese radioluisteraars kunnen luisteren naar een concert in Australië;
Nederlandse tv-kijkers belangrijke gebeurtenissen in New York op hun scherm kunnen volgen;
schepen en vliegtuigen snel hun positie kunnen bepalen;
politie-auto’s en taxi’s via radiozendertjes snel naar bepaalde plaatsen kunnen worden gedirigeerd.
Natuurlijk heeft Marconi voor dat alles niet alléén gezorgd. Hij legde met zijn uitvindingen echter wel de basis voor deze moderne vormen van communicatie. Omstreeks zijn 20e jaar begon hij reeds te experimenteren met draadloze telegrafie. Toen hij in eigen land te weinig steun kreeg, verhuisde hij naar Engeland (zijn moeder was een Engelse) en zette daar zijn proeven voort. De grote belangstelling voor zijn werk kwam pas los in 1899 toen hij twee Amerikaanse schepen met zijn apparatuur uitrustte en zodoende enkele Amerikaanse journalisten in staat stelde de resultaten van een belangrijke zeezeilwedstrijd naar hun redacties te seinen. In december 1901 lukte het met behulp van Marconi’s apparaten berichten te zenden over de Atlantische Oceaan.
Dit success was sensationeel; verscheidene geleerden immers hadden voorspeld dat zo iets in verband met de kromming van de aarde onmogelijk zou zijn. Marconi bleef tot op hoge leeftijd actief en deed nog verscheidene ontdekkingen welke de ontwikkeling van de radio ten zeerste bevorderden.