(ook; Verdrag van Delft), vredesverdrag 3.7.1428 gesloten tussen → Jacoba van Beieren en → Filips de Goede van Bourgondië. Jacoba moest berusten in het pauselijk vonnis van 9.1.1428, waarbij haar verbintenis met Jan van Brabant geldig en die met Humphrey van Gloucester onwettig werd verklaard.
Zij behield de titel van gravin van Holland, Zeeland en Henegouwen: erkende Filips als erfgenaam in geval van kinderloos overlijden en als ruwaard (bestuurder) over die gewesten totdat zij opnieuw zou huwen. Indien zij echter zou trouwen zonder goedvinden van Filips, van haar moeder en van de Staten van haar graafschappen, zouden haar onderdanen slechts aan Filips als ruwaard en erfgenaam gehoorzaamheid verschuldigd zijn.
