eigenlijk: W. Snel van Royen, Ned. wis- en natuurkundige, *1580 Leiden. ✝ 30.10.1626 Leiden.
Leerling van Ludolph van Ceulen uit Hildesheim: 1613 hoogleraar te Leiden; legde met zijn geodetische onderzoekingen de grondslag voor de nieuwere graadmeting: schreef een verhandeling over de zeevaartkunde. Verkreeg grote reputatie als ontdekker van de brekingswet van het licht (Wet van Snellius, 1637 gepubliceerd door Descartes).