prehistorische cultuur, gekenmerkt door het gebruik om de gecremeerde resten van de doden. in potten (urnen) te plaatsen en deze daarna te begraven op bepaalde terreinen, de zgn. urnenvelden. veelal omringd door een kringgreppeltje en bedekt door een hieruit opgeworpen heuveltje. Sinds de 12e eeuw v.C. was de urnenveldencultuur over grote delen van Europa verbreid.
Ca. 1000 v.C. kwam Nederland onder invloed van deze cultuur (voordien kende men daar in de → Hilversumcultuur het gebruik om crematieresten in potten te bergen). Terwijl ca. 700 v.C. de lijkbijzetting in Centraal-Europa weer in zwang kwam. bleef men in Nederland het gebruik van de urnenbijzettingen trouw, tot ca. 500 v.C. waarna de crematie nog vele eeuwen standhield. De oorsprong van de urnenveldencultuur is niet geheel duidelijk.Litt. J.H.Holwerda. De kuituren onzer Urnenvelden en verspreiding der Urnenkulturcn (in: Nederland’s vroegste geschiedenis, 2e dr. 1925); M.Desittere. De urnenveldenkultuur in het gebied tussen Neder-Rijn en Noordzee (2 dln. 1968)
