Indonesisch politicus, “5.3.1909 Padang Pandjang (Sumatra), ✝ 9.4.1966 Zürich. Studeerde rechten te Leiden en was na zijn terugkeer in Indonesië actief in de nationalistische beweging; een van de leiders van de → Pendidikan Nasional Indonesia; 1934-42 wegens nationalistische propaganda geïnterneerd.
Nam gedurende de Japanse bezetting deel aan het ondergrondse verzet.In Onze strijd (1946) sprak hij zijn vertrouwen uit in de parlementaire democratie. Van 1945-47, na de uitroeping van de Indonesische onafhankelijkheid, premier. Samen met Schermerhorn ontwierp hij 1946 het → Accoord van Linggadjati. Stichtte 1948 de (gematigde) Partai Socialis Indonesia, een kleine oppositiepartij, die 1960 werd verboden: 1962-65 wegens verzet tegen de politiek van president Sukarno geïnterneerd.
Litt. S.Tas. Souvenirs of Sharir (in: Indonesia 1969); P.van 't Veer, Sjahrir en Schermerhorn (in: Huil. Mbl. 1976/77).
