Hollands regent. *25.6.1623 Dordrecht, ✝ (verm.) 20.8.1672 's-Gravenhage; zoon van Jacob de Witt. Werd 1652 lid van de admiraliteit van de Maas. 1654 ruwaard van Putten.
Was gedeputeerde van de Staten-Generaal te velde in de oorlog tegen Munster, op de vloot in de Tweede en Derde Engelse Oorlog (1672 in de Slag bij Solebay); 1672 door het volk gedwongen de akte van herroeping van het → Eeuwig Edict te tekenen, wat hij deed met achter zijn naam de letters v.c. (Lat. vi coactus, door geweld gedwongen). Werd juli van dat jaar gevangengenomen, beschuldigd door Tichelaar, een barbier te Piershil, van een samenzwering tegen het leven van Willem III; 19.8.1672 in de Gevangenpoort te 's-Gravenhage op last van het Hof van Holland op de pijnbank gebracht; werd weliswaar niet schuldig bevonden. maar zonder opgaaf van redenen uit zijn ambten ontzet en tot levenslange verbanning veroordeeld. Tegelijk met Johan de Witt. die hem een bezoek in de Gevangenpoort bracht, vermoord.Litt. J.A.Wijnne, Het proces van Cornelis de Witt (1872).
