romeinsch keizer van 69 tot 79 na Chr., geb. anno 9 na Chr. te Reate, onder Nero proconsul in Afrika, en opperbevelhebber der armee, die tegen het oproerige Judea uitgezonden werd. Door zijne legioenen als keizer uitgeroepen in 69, liet hij het opperbevel in handen van zijnen zoon Titus (die in 70 Jeruzalem innam), en snelde zelf naar Rome, waar hij, zonder tegenstand te vinden, den troon beklom.
Hij herstelde vervolgens de rust in Gallië, dat door den opstand van Claudius Civilis in beweging was gebracht ; hij zond Agricola naar Britannië, welk eiland bijna geheel onderworpen werd (78). Na eene roemrijke regeering van tien jaren stierf V. (79), en had tot opvolgers zijne zonen Titus en Domiliaan.
