Geographisch- historisch woordenboek

Servaas de Bruin, D. Noothoven van Goor (1869)

Gepubliceerd op 29-11-2021

Slaven-oorlogen

betekenis & definitie

Zoo noemt men twee oorlogen, die de Romeinen te voeren hadden tegen hunne in opstand gekomene slaven. In den eersten, die anno 158 v.

Chr. op Sicilië uitbrak, kwamen de Slaven in opstand onder aanvoering van Euniis en Cleon.versloegen vier pretoren, en bemachtigden Tauromenium en Enna. Drie consuls moesten alle krachten inspannen om hen te onderwerpen: ze ontvingen de nederlaag van consul Piso in 133 v. Cli.P* doch in 105 kwamen de Slaven op,Sicilië andermaal in opstand .onder de leiding, van Salvius (bijgenaamd Tryp.hon), Salyrus en Athenio; eindelijk werden ze voor ,goed ten onder gebracht door,Lucitjl.us en Manius Aquiiius (99 v. Chr.). Ruim een millioen slaven verloren in dien oorlog.het leven. Van den tweeden slayenropriog wasltalie liet tooneel.(74—72 v. Chr.); de gladiator Sparlacus braclit de siavpu.te Capua in ojisland, verwoestte Cantpanié, versloeg consul Lcntiilus, verscheidene pretoren en deg.proconsul Cn. Cassips, en bedreigde zelfs Rome, Doch Crassus, gelukkiger dan zijne voorgangers, drong Sparlacus terug lot in Lucame, versloeg zijne onderbevelhebbers, en joeg ruim 40,000,slaven over de kliiig. Sparlacus zelf sneuvelde insgelijks.

< >