bijgenaamd de Oude, hertog van Burgundië, derde zoon van Frankrijk’s koning Robert II, trachtte tevergeefs zijnen broeder Hendrik den voet te lichten als troonopvolger, werd 1032 door dien broeder begiftigd met het hertogdom Burgundië, en stierf 1075, na een leven, dat bezoedeld was door allerlei geweldenarijen. Hij was de stamheer van de eerste Capelische dynastie in Burgundië, die eindigde in 1361.
Robert van Artois, bijgenaamd de Kloeke of Dappere, broeder van den heiligen Lodewijk, vergezelde dien vorst naar Egypte, waar hij, in strijd met 'skonings bevelen, den slag van Mansoerah leverde (1250): hij bevocht de overwinning, doch sneuvelde hij het vervolgen van den vluchtenden vijand.
II van Arlois, zoon van den vorige, vergezelde den heiligen Lodewijk op diens tweeden kruistocht (1270), ging daarna hulp verleenen aan Karel van Anjou, koning van Napels, en verslopg de Aragoneezen; hij gaf ook de nederlaag aan de Vlamingen bij Furnes (1297), en sneuvelde in eenen nieuwen veldslag tegen hen bij Kortrijk (1302).
R. van Artois, kleinzoon van den vorige, werd door zijne tante Mahaut van zijn graafschap Artois beroofd, deed tevergeefs pogingen bij Frankrijk’s koning Filips van Valois, om door diens machtwoord in 't bezit van zijn graafschap te komen, en begaf zich toen, om zich te wreken, naar Engeland tot Eduard III, die op R.’s aanstoken aan Filips den oorlog verklaarde, den titel aannam van koning van Frankrijk, en aan R. den titel schonk van graaf van Richmond. Deze. R. stierf aan de gevolgen eener wond, die hem 1.342 toegebracht werd bij Vannes, waar hij in de gelederen der Engelschen deel nam aan den strijd.
